W postach o węglowodanach (Podział i źródła węglowodanów, Zapotrzebowanie i rola węglowodanów) pisałam, że są one kontrowersyjnym tematem, ale chyba na równi z tłuszczami. Właściwie to każde zagadnienie związane z odżywianiem może być tematem na długie godziny, bo znajdą się jego zwolennicy i przeciwnicy, więc jak mogłoby być inaczej z tak ważnym dla nas składnikiem odżywczym. Wiele osób uważa, że tłuszcze powinno się jak najbardziej ograniczać, bo od tłuszczy mamy „tłuszczyk”. Jak usłyszą jeszcze, że jest to najbardziej kaloryczny składnik pokarmowy, to juz koniec. Łyżka oleju do sałatki? Mowy nie ma! Jajka? Przecież to sam cholesterol, żyły na samą myśl się zatykają. Olej kokosowy? Tylko do smarowania ciała. No chyba że margaryna na kanapkę albo tłuszcz w słodyczach, ale tam to przecież cukier jest a nie tłuszcze. A właśnie, że nie! Ważne jest żebyśmy potrafili wybierać dobre tłuszcze i zachowywali tak jak we wszystkim umiar, bo nawet wyniki badań mogą się zmieniać, czego idealnym przykładem jest wcześniej wspomniane jajko.

Czytaj dalej…

Zachęcam do przeczytania poprzedniego postu: Podział i źródła węglowodanów. Teraz pora napisać również o zapotrzebowaniu na nie i ich roli w organiźmie.

Zapotrzebowanie i rola węglowodanów

Węglowodany są najszybciej wykorzystywanym przez organizm źródłem energii. Materiał energetyczny jest niezbędny do utrzymania podstawowych funkcji życiowych (m.in. pracy układu krążenia, oddechowego, budowy i odbudowy tkanek), termogenezy (czyli procesów wytworzenia ciepła, potrzebnego do utrzymania stałej temperatury ciała) oraz do zaspokojenia potrzeb związanych z aktywnością fizyczną. Istotną kwestią jest to, że glukoza stanowi „pokarm” dla mózgu i czerwonych krwinek. Według Norm Żywienia Człowieka IŻŻ (Instytutu Żywności i Żywienia), mózg do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje 100 g glukozy i wartość ta stanowi średnie zapotrzebowanie na węglowodany (poziom EAR). Po uwzględnieniu dodatkowo zmienności stopnia oksydacji (czyli procesu utleniania) glukozy przez komórki mózgowe, wartość zalecanego spożycia węglowodanów przyswajalnych (poziom RDA) dla wszystkich osób z wyjątkiem niemowląt, kobiet w ciąży i karmiących, ustalono na poziomie 130 g. Z kolei czytając dalej normy ustalone przez IŻŻ, zalecany poziom węglowodanów w diecie powinien stanowić 50-70% energii. Biorąc pod uwagę, że 1 g węglowodanów to 4 kcal, dla „przeciętnej” kobiety mającej zapotrzebowanie na poziomie 2000 kcal/dzień będzie to 250-350 g, a dla „przeciętnego” mężczyzny mającego zapotrzebowanie na poziomie 3000 kcal/dz będzie to 375-525 g węglowodanów.

Czytaj dalej…

Węglowodany są bardzo rozpowszechnioną grupą składników odżywczych i stanowią prawdziwy temat-rzeka. Wyróżniamy wiele ich rodzajów, pełnią różne role w organiźmie, a zapotrzebowanie na nie jest tematem bardzo kontrowersyjnym. Z jednej strony są zwolennicy opierania diety praktycznie tylko na nich i są całkowici przeciwnicy, którzy eliminują je do minimum. Niestety, ale żywienie nie jest nauką ścisłą, która poda jednakowe, idealne rozwiązanie dla każdego z nas. Różnimy się dolegliwościami, działaniem organizmu, genami, stylem życia i mnóstwem innych rzeczy. Ważne jest abyśmy poznali stan naszego zdrowia, reakcje organizmu na spożywane składniki i dostosowali produkty do naszych potrzeb. Konieczne jest również rozróżnianie produktów dobrych (dla nas samych) i tych złych, co dotyczy również źródeł węglowodanów. Zacznijmy jednak od podstaw. Czytaj dalej…